Het gebruik van non-woven stoffen is een integraal onderdeel van de gezondheidszorg. Ze kunnen voor uiteenlopende doeleinden worden gebruikt, van chirurgische afdeklakens tot wegwerpjassen voor patiënten. Ze zijn hygiënisch en comfortabel en kunnen kruisbesmetting tijdens chirurgische ingrepen helpen voorkomen. Ze kunnen ook worden hergebruikt en gecomposteerd voor ecologische duurzaamheid.

Er zijn veel soorten Niet-geweven stoffen en het type dat u kiest, hangt af van uw specifieke behoeften. Naast de gebruikelijke non-wovens zoals viscose, polypropyleen en polyethyleen, zijn er speciale non-woven stoffen die voor verschillende toepassingen kunnen worden ontworpen.

Van de verschillende non-wovens hebben composietvliezen de afgelopen jaren wijdverbreide populariteit gewonnen vanwege hun vele gunstige eigenschappen, zoals vochtbestendigheid, gasdoorlaatbaarheid en luchtdoorlaatbaarheid. Ze kunnen gemakkelijk worden behandeld met antimicrobiële behandelingen en zijn ook extreem duurzaam, waardoor ze een uitstekende keuze zijn voor een breed scala aan medische toepassingen.

Non-wovens zijn een soort stof die wordt vervaardigd door vezels te combineren en deze mechanisch of thermisch te binden. Deze stoffen worden vervolgens geweven tot vellen of banen. De vezels kunnen elk type synthetisch of natuurlijk materiaal zijn.

Enkele van de meest gebruikte samengestelde niet-geweven stoffen zijn polypropyleen (PP), polyethyleen (PE) en een aantal andere thermoplastische polymeren. Deze stoffen worden gebruikt in een breed scala aan producten, zoals medische wegwerpjassen, chirurgische afdekdoeken, maskers en beschermende kleding.

Deze stoffen zijn gemaakt van polypropyleen en polyethyleen en zijn verkrijgbaar in een aantal verschillende kleuren, diktes en texturen. Ze zijn ook verkrijgbaar in verschillende weefsels, waaronder open geweven en gesloten geweven.

In sommige gevallen kan een polypropyleen- of polyethyleenvliesstof worden gelamineerd met een PE-film om extra eigenschappen te verkrijgen, zoals waterdampdoorlaatbaarheid en zuurstofdoorlaatbaarheid. Deze gelamineerde stoffen kunnen worden gebruikt als beschermende kleding in ziekenhuizen en klinieken, vooral voor patiënten met luchtwegaandoeningen.

Het gebruik van samengestelde non-wovens is een groeiend onderzoeksgebied. Onderzoekers worden echter met veel uitdagende problemen geconfronteerd. Daartoe behoort de opkomst van medicijnresistente microbiële stammen, die efficiëntere detectiemechanismen voor chirurgische afdekdoeken en maskers vereisen; en de noodzaak om betere antivirale, antimicrobiële strategieën te ontwikkelen om gezondheidswerkers tegen ziekten te beschermen.

Om de prestaties van samengestelde non-wovens te verbeteren, moeten onderzoekers de structuur-functierelaties in deze stoffen ophelderen. Dit vereist een multidisciplinaire benadering van het onderzoeksproces. Het kan bijvoorbeeld nodig zijn om te begrijpen hoe de stoffen interageren met cellen en de daarmee samenhangende cellulaire signaalprocessen. Dit zal de basis vormen voor de ontwikkeling van betere producten die kunnen worden gebruikt om bacteriën en virussen op te sporen en te doden, en die ook de orgaanregeneratie kunnen bevorderen.